13 oktober 2018
Inspiratie
Op zaterdag 13 oktober geeft Esther Pelgrom het theaterconcert Autumn Breeze in een prachtig klein theater in Arnhem: Theater de Leeuw (https://theaterdeleeuw.nl). In een kleine, intieme setting brengt Esther samen met haar band Breezin’ een grote diversiteit aan songs ten gehore. Een groovy mix van soul, pop en jazz met songs van o.a. Randy Crawford, Joss Stone, Frank Boeijen, Sting, Sade en Thijs van Leer.
Het is alweer enkele maanden geleden dat Esther me een berichtje stuurde en daarin schreef dat ze geïnspireerd werd door mijn foto’s en verhalen en door de installaties die ze van mij had gezien.
Ineens werd het haar duidelijk wat de rode draad in haar theaterconcert moest worden. Mijn verhaal bij de installatie ‘Over Romantiek en Nostalgisch Verlangen’ raakte haar erg. Esther schreef:
Van jongs af aan ben ik geïnspireerd en geprikkeld door liedjes. Melodieën, harmonieën, teksten en gedichten vormen een rode draad in mijn leven. Maar ook schilderijen en mooie foto’s doen iets essentieels met mij. Sinds kort zet me dit aan het denken: Waarom raakt een bepaald lied mij zo? Is het de tekst, de stem, het ritme? En hoe zit dat met een schilderij? Zijn het de kleuren, de afbeelding, de technieken? Het belangrijkste is denk ik de SFEER die het oproept. Deze sfeer hoeft niet perse goed te voelen. Lekker janken om een lied kan ik gelukkig nog steeds. Herinneringen uit een pijnlijke periode in je leven. Gemis van een dierbaar iemand die overleden is. Het liedje dat je voor je kinderen zong als ze getroost moesten worden. Je vergeet ze nooit meer. Ja, smaak is heel persoonlijk, maar als je het als componist, muzikant en beeldende kunstenaar voor elkaar krijgt om iets te weeg te brengen bij iemand, dan heb je het toch verdomd goed gedaan.
Een tijdje terug, besefte ik ineens dat deze mensen heel erg belangrijk zijn in deze wereld. In deze snelle veeleisende tijd kan ik me soms gevangen voelen door verplichtingen en verantwoordelijkheden. Sinds kort stel ik mijn zintuigen anders in. dwz, ik zet ze wagenwijd open. Ik ben mij er meer dan ooit van bewust van dat ik door een mooi lied, gedicht of kunstwerk heel even kan vluchten naar een andere wereld. Eventjes naar een mooiere wereld, ik laat me mee voeren door een fantasie of herinnering. Het geeft me lucht. Het zijn kleine briesjes in mijn leven die me weer ruimte geven. Een ode aan alle briesjes in mijn leven.
Esther en ik hebben sindsdien regelmatig met elkaar gepraat over dit alles en over inspiratie en waar je die uit haalt. Mooie om te zien ook hoe de muziektheatershow steeds meer vorm heeft gekregen.
Ook heeft Esther heeft mij gevraagd of mijn installaties als decor zouden kunnen dienen tijdens de show. Hoe of wat het precies gaat worden is nog een verrassing, maar zeker is het dat deze vraag mij weer inspireerde tot het nadenken over hoe doe je dat en wat wil je laten zien…