Al zolang zij zich herinnert is fotograferen een hobby van Marijke Schellekens, maar 25 jaar geleden is het fotograferen meer dan een hobby geworden.
Marijke werkte als redacteur / publiciste en was op zoek naar nét even andere foto’s of illustraties voor in het tijdschrift Spectrum-Kinderopvang, waarvoor zij als hoofdredacteur werkte. Ze is zelf gaan fotograferen voor het tijdschrift omdat dit de eenvoudigste manier was om dié foto’s te krijgen waar behoefte aan was.

Al snel werden haar foto’s gebruikt in de verschillende andere tijdschriften en uitgaven van Spectrum.
In het begin fotografeerde Marijke vooral mensen in hun gewone doen en laten. Zoals zij het zelf noemt: huis – tuin – en keukenfoto’s. Voor het tijdschrift Spectrum Kinderopvang fotografeerde Marijke veel kinderen. Spelende kinderen en hun ouders en portretten. Haar foto’s zijn opmerkelijk door het perspectief waarin zij genomen zijn. Kinderen kijken met open blik en onbevangen de camera in.

Door de behoefte een onderwerp van verschillende kanten te belichten ontstonden de reportages. Het spel van licht en schaduw en spiegelingen zijn thema’s die regelmatig in haar werk zullen terugkeren.

Per Sonare, het bedrijf van Marijke Schellekens liep steeds beter. Naast hoofdredacteur van Spectrum Kinderopvang was Marijke ook docent. Eerst bij een middelbare beroepsopleiding in Zwolle, Utrecht en Lelystad, later gaf ze steeds meer trainingen en workshops vanuit haar eigen bedrijf. De trainingen hadden vooral met de creatieve ontwikkeling van kinderen te maken en indirect aan de leidsters kinderopvang waar zij les aan gaf. Spelen en activiteiten, de verschillende vormen van expressie en taalontwikkeling waren de onderwerpen van haar lessen.

De fascinatie voor glas in combinatie met – transparante – foto’s ontstond tijdens het werken en samenwerken met glaskunstenaar Frank Biemans. Jaren lang werkte zij regelmatig in zijn atelier – een fijne afwisseling met haar andere werkzaamheden.

Marijke wilde méér met haar foto’s doen. Zij volgde ondertussen verschillende jaartrainingen bij de Lindeberg in Nijmegen, maar tijdens de Zomeracademie GLAS en MIXED MEDIA te Frauenau in 1999 en 2005 ontstonden de installaties en objecten van foto’s en glas.

Steeds meer kreeg zij behoefte aan een eigen atelier, dat ze vond in Doesburg, waar zij sinds 2008 woont. Al snel werd het atelier een galerie. Door haar deelname aan de culturele zondag Doesburg – elke eerste zondag van de maand, werd ze hier al snel opgenomen en bekend als foto- glaskunstenaar. Voor vele een vernieuwende en bijzondere vorm van kunst.

Door het, tot 3 keer uitverkoren worden door de gemeente Doesburg, om mee te doen aan de HANSEartWORKS werd haar foto-glaskunst ook in het buitenland bekend. (Estland – Parnü -,  Litouwen – Kaunas-, en in 2016 Noorwegen – Bergen).

Naast de kleine ruimtelijke werken van transparante foto’s in combinatie met glas of plexiglas, ontstonden ook de installaties voor buiten. De foto’s worden gedrukt op plexiglas met daarna een beschermlaag, zodat de (plexi)glaspanelen zomer en winter buiten kunnen staan.